Cafe Sperl Jak narodziła się kawiar- nia "Sperl"?
       Był rok 1880. Dwaj architekci: Gross i Jelinek wybudowali i urządzili budynek położony na rogu ulic: Gumpendorfer Straße i Lehargasse, w którym Jakob Ronacher założył kawiarnię. Zaprojektowali budynek mieszkalny, w którym miała być kawiarnia narożna. Obecnie jest to jedna z ostatnich zachowanych kawiarni narożnych. Budynek posiada cechy włoskie a głównie formy architektury weneckiego renesansu i baroku. Dotyczy to zarówno fasady budynku jak i jego wnętrza. W grudniu tego samego roku odkupiła ją rodzina Sperl i kawiarnia nosi tę nazwę do dziś. Cztery lata później kawiarnia zostaje znowu przejęta przez Adolfa Krotochwilę i pozostaje w posiadaniu tej rodziny do roku 1968, kiedy to nabywa ją Manfred Staub.

        W kawiarni "Sperl" gościli znani malarze, literaci, muzycy, architekci. Swoje stałe miejsce miał tu między innymi Lehar. Od roku 1895 stale gościło stowarzyszenie malarzy zwane "Haagengesellschaft", które opowiedziało się za powołaniem secesji dokładnie 22 maja 1987 roku. W tym celu założono "Siebenerclub" (Engelhart, Mill, Kollo Moser, Olbrich i inni). Artyści ci zrywali z tradycją. Kierowali się też zasadą: istotą wystawy powinna być baza czysto artystyczna, bez wpływów charakteru rynku.

       Wyraz secesja wywodzi się od łacińskiego: secessio, - co znaczy wycofanie się, odstąpienie, odłączenie się. Najprostszą i chyba praktycz- ną definicję dla tego pojęcia podał wiedeński architekt Otto Wagner, który pisał w 1895 roku:
"Jedynie życie współczesne może być punktem wyjścia naszej twór- czości artystycznej; wszystko inne jest archeologią".

        Propagowane były nowe estetyczne, adekwatne do nowoczesnego życia formy wyrazu oraz odwrót od panującej tendencji historyzmu. Sztuka powinna być niezależna i móc się swobodnie rozwijać, nie chciano byc związanym z jakimkolwiek zleceniodawcą oraz trzymać się z dala od interesów komercyjnych. Warunkiem dla tego był własny dom wystawienniczy. Mógł być on zbudowany już w 1898 według planów Joseph'a M. Olbricha, ucznia i współpracownika Otto Wagnera. Był nowoczesnym, funkcjonalnym budynkiem, którego forma architekto- niczna stała się symbolem protestu przeciwko historycznej architekturze w Wiedniu końca 19. wieku.



www.cafesperl.at